De eerste orchideeën van 2013 in het Cantabrisch Gebergte.

This post in English: Click here.

De reuzenorchis en de bruine ophrys.

In een kort doch aangenaam bezoek aan Asturias, het autonome gebied dat te samen met Cantabria bijna het gehele noordelijke deel van het Cantabrisch Gebergte uitmaken (zie Geopgraphic Location), hebben we de eerste bloeiende orchideeën van dit jaar kunnen waarnemen. Het gaat om de reuzenorchis (Himantoglossum robertianum) en de bruine ophrys (Ophrys fusca). De reuzenorchis staat al in bloei sinds eind februari (persoonlijke communicatie) maar de gevonden bruine ophrys is net in bloei gekomen, met vele exemplaren die nog in de knop zitten. Omdat het de bedoeling is om een geheel artikel te wijden aan elke orchidee afzonderlijk (want dat verdienen ze wel), zal ik nu slechts enkele foto´s tonen. De reuzenorchis is nu niet een orchidee die bepaald veel voorkomt in het Cantabrisch Gebergte, maar we hebben toch verschillende groepjes weten te lokaliseren met tussen de 2 en de 20 bloeiende exemplaren, met een een totaal van ruim 60 orchideeën. Van de Ophrys fusca (bruine ophrys) hebben we een zeer veel belovend gebied pal aan de kust gevonden met vele tientallen planten in bloei.

LEES VERDER EN GENIET VAN DE FOTO´S.

De reuzenorchis is inderdaad een forse orchidee (tot 1 meter hoog), met een grote rozet en flinke bladeren. Duidelijk zichtbaar zijn de stengelomvattende bladeren. Deze orchidee is moeilijk te verwisselen, want behalve het grote formaat is het bovendien een zeer vroeg bloeiende plant. In Portugal heb ik ze reeds waargenomen in volle bloei rond half februari en in het Cantabrisch Gebergte vanaf eind februari.

De bloeiende aar heeft een groot aantal bloemen die dicht op elkaar staan.

De afzonderlijke bloemen kunnen tot 4 cm groot worden, waarvan alleen al de lip (bloemlip) meer dan 2 cm kan bedragen.

De groen gestreepte kelkbladen en de bovenste kroonbladeren zijn min of meer om het gynostemium (voortplantingsstructuur van orchideeén) gebogen, waarvan vooral de stempel (stigma) duidelijk zichtbaar is. De structuur van een orchideeënbloem zal overigens in een ander artikel besproken worden. Voor een versie in het engels zie de post “Structure of an orchid flower”.

Eén van de typische habitats van de reuzenorchis, een rotsachtige en zonovergoten rand van een voetpad. Er zijn vier bloemaren en verscheidenen rozetten zonder aren te zien.

Bloem van de Ophrys fusca. Uitgezonderd de donkere bloemlip zijn alle kroon en kelkbladeren groen-wit van kleur. De opvallende lip boots een bij na, welke men zich in deze foto met de kop naar beneden en met de vleugels omhoog moet voorstellen. De bloem probeert mannetjes bijen tot een schijncopulatie te verleiden waarbij de pollinia (stuifmeelpakketjes) tegen het achterlijf worden aangeplakt. Bevruchting kan plaats vinden als deze bij later een andere bruine ophrys bezoekt.

Een groepje bruine ophrys orchideeën, die allemaal net in bloei zijn gekomen.

Zijaanzicht van de bloem van de bruine ophrys. De gleuf in het bovenste gedeelte van de bloemlip is goed zichtbaar. De lip heeft ook haartjes die het lichaam van een vrouwelijke bij moeten imiteren.

Deze Ophrys fuscas staan midden in het pad.