De boomkikker (Hyla arborea molleri).

This post in English: click here.

Een boomkikker in een waterpoel.

Inleiding

Op één van onze botanische speurtochten kwamen we onlangs bij een kleine waterpoel, die gewoonte getrouw even werd onderzocht op de aanwezigheid van amfibieën en welk een verrassing: langs de kant en verscholen tussen het riet zat een boomkikkertje. Bij benadering verdween hij natuurlijk onder water, maar schijnbaar is het diertje daar toch niet zo op z´n gemak want telkens na ongeveer een minuut kwam het al weer boven. Na enkele foto´s besloten we om hem te vangen om de details eens goed te bekijken, hetgeen met een levenslange ontwikkelde techniek niet zo moeilijk is. Na nauwkeurige besturing werd het diertje nog even op een tak gezet voor de foto en zoals gewoonlijk wilde het mijn warme hand maar nauwelijks verlaten. Het diertje werkte goed mee en na enkele foto´s werd het weer teruggezet op de plaats waar het gevangen was.

Informatie over de boomkikker.

In de noordwestelijke helft van het Iberisch Schiereiland is de boomkikker Hyla arborea, vervangen door de ondersoort Hyla arborea subsp. molleri, hoewel veel wetenschappers het ook als een aparte soort beschouwen: de Hyla molleri. Hoe dan ook, de boomkikker is een kleine groene kikker die zich gewoonlijk ophoudt tussen het gebladerte op vochtige plekken in de buurt van water. Deze kikker kan dus goed klimmen hetgeen te danken is aan de hechtschijven op vingers en tenen. Dit beestje heeft een gladde groene huid met aan beide zijden een witomrande zwarte streep langs het gehele lichaam. De onderkant heeft een oker-geelachtige kleur maar is natuurlijk gewoonlijk niet te zien. De pupillen zijn horizontaal en de iris heeft een kleur gelijkend op de onderzijde van de kikker, maar iets geler. Gewoonlijk is deze soort s´nachts actief zodat het een echt buitenkansje was. In Spanje staat deze soort te boek als "bijna bedreigt" en de populaties gaan om verschillende redenen achteruit, waarvan de belangrijkste zijn: de toenemende algemene verdroging van Spanje, afname van de juiste habitats, en contaminatie van het water door agrarische meststoffen waarvoor vooral de larven erg gevoelig zijn.

Het favoriete voedsel bestaat uit insecten en vooral mieren, echter staat het kikkertje zelf ook op het menu van o.a. adders, uilen en torenvalken.

LEES VERDER EN GENIET VAN DE FOTO´S.

Deze verspreidingskaart is overgenomen van het blog van de Asociación Alytes, biologie faculteit van de UCM. Op deze kaart is te zien dat de Hyla arborea molleri vooral in het zuiden van het Cantabrisch Gebergte voorkomt.

Verscholen tussen het riet werd hij ondanks de groene schutkleur toch waargenomen.

Na onderduiken kwam het kikkertje telkens al snel weer boven.

Dit is de poel, een kleine oase tussen de agrarische landbouwvelden die grenzen aan de zuidelijke voetheuvels van het Cantabrisch Gebergte.

Uiteindelijk kwam het diertje binnen handbereik, het zonder pijn doen uit het water opscheppen is slechts een kwestie van techniek.

Het beestje werkte goed mee en ging er echt eens voor poseren.

De boven en zijkanten hebben een gladde groene huid.

Vanuit deze hoek is de witomrande zwarte lijn aan de zijkant van het lichaam te zien.

De onderzijde heeft een oker-gele kleur en is duidelijk minder glad dan de bovenzijde.

Op deze laatste close-up zijn de details goed te zien, vooral de hechtschijfjes op de vingers en tenen en de horizontale pupil en iris kleur.